Na ostatnim spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o książce „Ślepnąc od świateł” Jakuba Żulczyka i… emocji nie brakowało!
Książka okazała się mocno dzieląca: jedni chwalili duszny klimat Warszawy i psychologiczny portret głównego bohatera , inni narzekali na przytłaczającą brutalność i ciężar historii. Ślepnąc od świateł to intensywna, mroczna i bardzo współczesna opowieść o warszawskim półświatku, a przedstawiona w książce atmosfera Warszawy — pełna hałasu, świateł i nieustannego napięcia. Główny bohater jest bohaterem trudnym do jednoznacznej oceny: zimny, kontrolujący każdy szczegół, ale jednocześnie ewidentnie osobowościowo rozchwiany.
Najwięcej dyskusji wywołało zakończenie – niejednoznaczne, surowe i pozostawiające z poczuciem niepokoju. Dla wielu to metafora rozpadu bohatera i miasta, które wciąga i niszczy. Uczestnicy spotkania podkreślali symbolikę światła, które zamiast oświecać, oślepia. Rozmawialiśmy też o tym, czy nasza rzeczywistość nie zmierza przypadkiem w podobnym kierunku – szybkiego tempa, pozornego blasku i wszechobecnego chaosu, który potrafi przytłoczyć. Czy świat będzie wyglądał jak u Żulczyka? Oby nie, ale książka daje do myślenia.
Dzięki wszystkim za świetną rozmowę! Do zobaczenia na kolejnym spotkaniu.
